Aktualnie znajdujesz się w sklepie internetowym dla klientów z:   Polski.

Wprowadź numer artykułu, wybierz ilość i włóż do koszyka:
Importuj numery artykułów
-+
Ogrodnik z Austrii | STARKL E-SKLEP (https://www.starkl.pl/)

Krzewy okrywowe

Dzikie pędy
Nie tworzy dzikich pędów.
Nawadnianie

W regionach, w których nie panują susze rośliny okrywowe raz zakorzenione nie potrzebują dodatkowego nawadniania. W przypadku gleb piaszczystych, żwirowych oraz dłuższego okresu bez opadów nawadniać należy co 14 dni.

Nawożenie

Na wiosnę należy zastosować nawóz pełnoskładnikowy, mineralny, który rozrzuca się po powierzchni, a gdy jest to możliwe, delikatnie wprowadza w ziemię.

Odległość roślin
5 do 9 roślin na m2
Ochrona roślin

Rośliny nie wymagają specjalnej ochrony, ochrona krzewów okrywowych jest podporządkowana zasadom ogólnym.

Okres sadzenia

Marzec – maj oraz październik – do zamarznięcia gleby, rośliny w pojemnikach całorocznie.

Przycinanie

Rys.1
Przycinanie wrzośca (Erica carnea we wszystkich odmianach) i kwitnącego w lecie wrzosu (Calluna)

Rys.2
Przycinanie silnie rosnących roślin okrywowych np. irgi (Cotoneaster), wiciokrzewu (Lonicera) itp.

Rys.3
Przycinanie dziurawca kielichowatego (Hypericum calycinum)



Rośliny okrywowe pod względem przycinania różnią się od pozostałych krzewów.
Wrzosiec (Erica carnea we wszystkich odmianach) i latem kwitnący wrzos (Calluna) lekkim przycięciem pędów kwietnych rosnących do góry pobudzi się do zwiększonej produkcji nowych pędów i gęstszego rozrostu pokrywając większą powierzchnię gleby.        
Czas: wrzośce natychmiast po ich przekwitnięciu (w przybliżeniu w kwietniu), wrzosy pod koniec zimy.        

 
Grupa silnie rosnących roślin okrywowych z przedstawicielami jak irga (Cotoneaster) lub wiciokrzew (Lonicera), może na dobrych glebach osiągnąć nawet „przeszkadzające“ wysokości. Rozrost na wysokość można utrzymać w ryzach poprzez wycięcie pionowych, wiosennych pędów w lipcu.

         
W przypadku dziurawca kielichowatego (Hypericum calycinum) powinno się wyciąć wystające do góry czubki pędów z poprzedniego roku (tylko tych, które nie są urodziwe), najlepiej przed pojawieniem się nowych (istotna ochrona w czasie zimy).        
Rośliny okrywowe zadarniające potrzebują wyłącznie drobnego przycinania, należą do nich: runianka (Pachysandra), golteria (Gaultheria), bluszcz pospolity (Hedera helix).    

Sadzenie

Miejsce docelowe przed obsadzeniem należy dobrze przekopać, spulchnić i pozbawić chwastów. W przypadku silnie zachwaszczonych miejsc najpierw zalecamy przeprowadzić oprysk chwastobójczy (najlepiej takim preparatem, który działa na powierzchnię liści i nie uszkadza gleby (np. Roundup). Czynność tą należy wykonać ostrożnie, żeby nie dosięgnąć roślin, które mają pozostać! Po ok. 14 dniach, kiedy pojawi się rezultat, obumarłe chwasty należy usunąć, następnie glebę przekopać lub spulchnić. Rośliny okrywowe dostarczane są najczęściej w pojemnikach. Rośliny należy zasadzić na identycznej głębokości, a ziemię wokół nich udeptać, a następnie obficie podlać. Po ok. 2 latach powiechnia gleby całkowicie zarośnie.
Zalecamy ziemię pokryć warstwą kory do mulczownia (ok. 5-10 cm), żeby nie dopuścić do rozwoju chwastów. Kora zatrzymuje także wilgoć.

Tekst ogólny

Zdrowy ogród ma całkowicie zakrytą glebę. W miejscach, gdzie docierają promienie słoneczne rozpada się próchnica. W przyrodzie funkcję pokrywy glebowej przejmują rośliny nazywane z ludzkiego punktu widzenia „chwastami“. Kto nie lubi chwastów, powinien uprawiać rośliny okrywowe. Nie każdy jednak gatunek roślinny rosnący płożąco może zostać zakwalifikowany jako darń pod krzewy i drzewa. Niestety częściej można zauważyć złe niż dobre przykłady. Wybór właściwych roślinnych zbiorowisk zmusza do poznania wymogów poszczególnych gatunków. Tych informacji udzieli jedynie naprawdę doświadczony ogrodnik. Podstawą jest jednak gleba pozbawiona korzeni chwastów. Funkcjonalne darnie są ukoronowaniem troski o glebę: hamują wysuszenie ziemi, odciekanie wody w czasie obfitszych opadów, zabagnienie gleby, spulchniają ja swymi korzeniami, dostarczają jej próchnicy, zabezpieczają wyrównaną wilgotność gleby i temperaturę, dzięki czemu wytwarzają organizmom glebowym lepsze warunki do życia. Zmniejszają również szkody spowodowane mrozem i suszą. Wiele z nich chwyta opadające liście, które wtedy nie mogą już swobodnie unosić się po ogrodzie i nie przeszkadzają wizualnie. Krótko mówiąc rośliny okrywowe obniżają nakłady pracy i zwiększają wartość ogrodu. Wybór odpowiednich zbiorowisk krzewów i roślin do podsadzania automatycznie rozwiąże wiele problemów związanych z pielęgnacją ogrodu.


Róże okrywowe

Zostały specjalnie do tego celu uszlachetnione. Rozrastają się gęsto na szerokość, ich ulistnienie jest bardzo zdrowe i odporne. Ziemię powinno się wcześniej przekopać i spulchnić. Na glebę przed przekopaniem zalecamy nasypać 5 cm kompostu, a następnie wmieszać. Sadzić należy w odstępie ok. 45 x 45 cm, a następnie obficie podlać. Warto po zasadzeniu przykryć ziemię warstwą kory do mulczowania.

Zapylanie

W niniejszym poradniku temat zapylania opisany jest wyłącznie w przypadku drzew owocowych.

Zimowa ochrona

Rośliny okrywowe w zasadzie nie wymagają żadnej zimowej ochrony. Ewentualne zakrycie gałęziami drzew iglastych w celu ochrony korzeni przed mrozami na pewno nie zaszkodzi.


Zimowa ochrona róż okrywowych
Róże te nie potrzebują żadnej zimowej ochrony. W rejonach, w których występują silne mrozy, można rozłożyć nad pędami gałęzie drzew iglastych.